De keuze tussen wel of geen Eigen Risico Drager voor de WGA?

Geplaatst op

De meeste werkgevers hebben de afgelopen maanden informatie gekregen over de Modernisering Zieketwet oftewel de BeZaVA (Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters). Veel bedrijven die nu Eigen Risico Drager (ERD) WGA zijn vragen zich af wat ze nu het beste kunnen doen. ERD voor de WGA blijven of terug naar het UWV?

De eerste vraag is dan: Ben je een kleine werkgever, een middel-grote of een grote werkgever? In welke categorie je valt hangt af van je loonsom.

  1. Kleine werkgever: loonsom < €307.000,-
  2. Middelgrote werkgever: loonsom tussen €307.000,- en €3.070.000,-
  3. Grote werkgever: loonsom vanaf €3.070.000,-

Ben je een kleine werkgever? Dan betaal je een gedifferentieerde premie op sectorniveau. Je wordt dus niet afgerekend op individuele instroom in de WGA. Eigen Risico Drager worden of blijven voor de WGA is waarschijnlijk niet lonend!

Ben je een middelgrote werkgever? Dan is het noodzakelijk te bepalen hoe ver je van de grens met een kleine werkgever af zit. Zit je maar een beetje boven de grens met een kleine werkgever? Dan krijg je maar een heel klein deel van de werkelijk gemaakte schade (WGA instroom) toegerekend. Verder betaal je dan ook een sectorale premie waarop je individueel weinig invloed kan uitoefenen. Tot gemiddeld 25 fulltime werknemers (een loonsom van €750.000,-) zul je weinig tot geen financieel voordeel behalen met het Eigen Risico Dragerschap voor de WGA.

In onderstaand schema zie je dat, naar mate je een hogere loonsom hebt, je als middelgrote werkgever een meer individuele premie gaat betalen en dat het deel sectorale premie kleiner wordt.

p1

Werkgevers met een loonsom boven de €750.000,- zijn mogelijk beter af wanneer zij Eigen Risico Drager voor de WGA blijven of worden. Bij deze bedrijven gaat de eigen schade meespelen en dan kan het aantrekkelijk zijn dit privaat te verzekeren.

Belangrijk is het om te weten dat bij eigenrisicodragerschap de werkgever zelf verantwoordelijk blijft voor de re-integratie van de WGA-gerechtigde. Dus ook na de twee jaar loondoorbetalingsplicht blijf je als werkgever verantwoordelijk voor de begeleiding en re-integratie. Door dit als werkgever met een arbeidsdeskundige goed te doen, kun je de schadelast weer aanzienlijk verminderen. De private verzekeraars zeggen dit traject beter te kunnen dan het UWV. Het UWV heeft nauwelijks nog re-integratiebudget en mankracht om hier gericht mee bezig te zijn.  Ook voor de werknemer zou het dus beter kunnen zijn wanneer de werkgever eigenrisicodrager is.

Een ander argument om te kiezen voor eigenrisicodragerschap, is dat verzekeraars dan mogelijk sneller bereid zijn in de eerste twee jaar te investeren in re-integratietrajecten. Ook zij hebben er immers belang bij dat de werknemer zo snel mogelijk weer aan de slag gaat. Dat is een voordeel voor de werkgever én werknemer.  Als kleine werkgever is het echter de vraag of dit voordeel op zal wegen tegen de lagere premie die je bij UWV betaald.

Mijn advies als arbeidsdeskundige en geregisteerd casemanager:  Ben je werkgever tot 25-30 personeelsleden (loonsom <€750.00,-) dan ben je voordeliger uit bij het UWV. Het blijven of worden van Eigen Risico Drager voor de WGA zal duurder zijn dan de gedifferentieerde premie die je bij UWV betaald.  Neemt niet weg dat je de eerste twee jaar bij ziekte en verzuim je re-integratie verplichtingen als werkgever hebt en houdt.  Schakel snel een onafhankelijk arbeidsdeskundige in die jou als werkgever kan ondersteunen met adviezen. In deze periode blijft een activerende verzuimbegeleiding en het nemen en houden van regie voor de werkgever heel belangrijk. Doe je dat niet dan kost deze twee jaar je sowieso een vermogen.