Artikel: Wel of niet werken met chronische pijnklachten?
Ruim 20% van alle Nederlandse werknemers heeft last van chronische pijn. Ongeveer de helft hiervan meldt zich ziek, de andere helft werkt gewoon door. Waarom werkt de ene werknemer door en de andere niet? De universiteit Groningen onderzocht recent 240 werknemers met chronische pijnklachten. Uit dit onderzoek bleek dat, de keuze tussen wel of niet ziekmelden, vooral af hangt van het belang van werken, en de mate waarin mensen zelf kunnen beïnvloeden hoe ze werken.
Werk blijkt een heel belangrijke rol te spelen, in elk geval voor de mensen die doorwerken met pijn. Op zich is dit geen verrassende uitkomst. Het gaat verder dan je misschien zou denken: werk had voor deze mensen ook een therapeutische werking. Het hielp tegen mate van pijnbeleving. Wanneer je op de bank zit heb je de hele dag de tijd en mogelijkheid aan je klachten en pijn te denken. Wanneer je, ondanks de pijn, gaat werken kun je daarop concentreren en op de sociale contacten met je collega’s. Werk geeft dus afleiding van de pijnklachten
Regie in eigen hand
De mensen die doorwerken hebben meer mogelijkheden voor zelfmanagement. Zelfmanagement betekent dat de werknemer in staat is zelf mee te helpen aan de oplossing van zijn probleem. Zo kun je als medewerker zelf een grote rol hebben in het meedeken en zoeken naar manieren om je functie zodanig aan te passen dat je met beperkingen kan doorwerken. Daarnaast is het van belang op welke manier werknemers naar hun klachten kijken, hoe ze die ervaren en welke betekenis zij daaraan zelf geven. Ook het inschatten van je eigen mogelijkheden is dan van belang.
Het verschil tussen willen en kunnen
Ik zeg wel eens: “willen komt voor kunnen, behalve in het woordenboek…” Wanneer aan onderstaande drie voorwaarden is voldaan, kan het werk meestal weer worden opgepakt is mijn ervaring.
1. De werknemer moet in overleg met een arbeidsdeskundige de belasting
geleidelijk opvoeren. Maak hiervoor samen een vooraf opgesteld tijdspad.
2. Werknemer, werkgever en betrokken behandelaars maken goede afspraken over de
manier(en) waarop de re-integratie wordt aangepakt. Regelmatig overleg over hoe
dit gaat en hoe de werknemer de re-integratie beleefd is dan van belang.
3. De arbeidsdeskundige besteedt vooral ook aandacht aan de combinatie van de
belemmering(en) en het psycho-sociaal perspectief. Wanneer jij last hebt van je
knie, kijken we ook naar de samenhang met het lichamelijk, psychisch en sociaal
functioneren. Dat is een integrale aanpak die stuurt op duurzame re-integratie.
- Artikel: overspannen werknemers zijn steeds jonger
- Artikel: aantal loonsancties stijgt in 2013